Filmdiva Sophia Loren viert een eerbiedwaardig 90-jarig bestaan

Sophia Loren zal volgens het Oostenrijkse persbureau haar 90e verjaardag in Rome vieren op een besloten verjaardagsfeestje. De exacte locatie is onbekend, maar de viering van het jubileum van de actrice zal ook een gelegenheid zijn voor een familiereünie. De viering wordt voorbereid door de zonen van de actrice en de dirigent Carlo Ponti junior en de directeur Eduardo. Bij de viering wordt onder meer de zus van de actrice verwacht Mario Scicolone en haar dochter, een Italiaanse politicus Alexander Mussolini. Scicolone was getrouwd met de zoon van een Italiaanse fascistische dictator De Romein van Benito Mussolini. “Mijn familie houdt het feest geheim, maar ik ben er zeker van dat er veel liefde, veel gelach, muziek en lekker eten zal zijn,” zei Loren in een recent interview met een Milanees dagblad Corriere della Sera.

Sophia Loren werd op 20 september 1934 in Rome geboren als Sofia Costanza Brigida Villani Scicolone. Als onwettige dochter bracht ze haar jeugd in armoede door bij haar moeder en grootouders in Pozzuoli, nabij Napels. Als tiener nam ze deel aan een schoonheidswedstrijd en eindigde op de tweede plaats. Op 15-jarige leeftijd verhuisden hij en zijn moeder naar Rome. Ze kreeg haar eerste rol in 1951 als figurant in een film Waar ga je heen?. Tegelijkertijd werkte ze als model voor verschillende Italiaanse uitgevers die stripachtige publicaties publiceerden.

Na kleine rollen in films waarin ze slechts een paar regels kreeg, en een kleine rol in de film De favoriet haar carrière begon te stijgen. Bovendien begon ze na deze rol de artiestennaam Loren te gebruiken. De hoofdrollen in de film Aïda (1953) werd gevolgd door een rol in de film Vittoria De Sica Het goud van Napels (Goud van Napels) in 1954.

In 1957 speelde ze voor het eerst in Hollywood in een film De trots en de passiedat in Parijs werd gefilmd, namelijk met twee acteurs Cary Grant in Frank Sinatra. Zowel Grant als de Italiaanse filmproducent Carlo Ponti ze werden verliefd op haar, maar hoewel ze als schoolmeisje verliefd was op Grant, koos ze uiteindelijk voor de veel oudere Ponti, met wie ze in 1957 in Mexico trouwde. Ponti was destijds nog niet officieel gescheiden van zijn eerste. vrouw Julianadus het echtpaar annuleerde hun huwelijk in 1962 om beschuldigingen van bigamie te voorkomen, maar bleef samenwonen. In 1965 werden ze allebei Frans staatsburger en Ponti scheidde vervolgens van Giuliana in Frankrijk, waardoor hij op 9 april 1966 met Loren kon hertrouwen. Het huwelijk duurde tot de dood van de 94-jarige Ponti op 10 januari 2007.

Loren ontving haar eerste Oscar voor haar hoofdrol in Van Sicovem film Twee vrouwen uit 1960, en de American Film Academy kende haar in 1991 een gouden beeldje toe voor haar bijdrage aan de wereldcinema. In de jaren zestig speelde ze in Amerikaanse, Italiaanse en Franse films, wat haar de status van beste actrice van haar generatie opleverde. Ze wordt door kijkers het best herinnerd vanwege haar rollen in films Gisteren, vandaag, morgen (1963), die de Academy Award voor beste niet-Engelstalige film won, Bruiloft in Italiaanse stijl (1964), waarvoor ze een Academy Award-nominatie ontving voor Beste Actrice, en Gravin uit Hongkong (1967), waarin hij ook speelde Marlon Brando.

Ze keerde in de jaren zeventig terug naar Italië en speelde bijna tien jaar in populaire Italiaanse films. Er werden twee zonen bij haar geboren Hubert (1968) en Eduardo (1969) en de daaropvolgende tien jaar wijdde ze zich meer aan het onderwijs dan aan haar filmcarrière. In de jaren negentig publiceerde ze een boek Vrouwen en schoonheid en vervolgde haar acteercarrière. Onder de succesvolle films die volgden op de publicatie van het boek zijn Prêt-à-porter (1994), Oude sabels 2 (1995) op Negen (2009).

Een paar dagen voor de 80e verjaardag van de actrice werd haar autobiografie met de titel gepubliceerd Gisteren, vandaag, morgen (Gisteren, vandaag, morgen). Vijf jaar later keerde ze terug naar het scherm. Ze speelde in de nieuwe verfilming van de roman Het leven voor je Romaina Garyja geregisseerd door zijn zoon Edoardo Ponti en ontving voor de rol de David Award, het Italiaanse equivalent van de Amerikaanse Oscars.