Breaking Baz: Oasis’ bittere ’90s Britpop-clash met Blur opnieuw verteld in West End-show ‘The Battle’

EXCLUSIEF: In de zomer van 1995 was je óf team Oasis óf team Blur. Er was geen sprake van afwachten, want de rivaliserende Britse bands botsten over welke single van welke groep de hitlijsten zou aanvoeren – Blur’s Landhuis of het Oasis-nummer Ga ervoor.

Een nieuw toneelstuk dat in 2025 in het West End van Londen te zien zal zijn, zal de hevige vijandigheid tussen de twee enorm populaire zogenaamde Britpopbands in beeld brengen. Deze rivaliteit was zo groot dat het de krantenkoppen haalde en zelfs op tv werd er aandacht aan besteed.

Nieuws over de show, toepasselijk getiteld De strijd van humorist en schrijver John Niven, een voormalige indierocker en voormalig A&R-man, komt terwijl de Gallagher-broers Liam en Noel hun eigen vete hebben begraven om in 2025 na 15 jaar uit elkaar een enorme Oasis-tournee te lanceren.

Producent Simon Friend van Simon Friend Entertainment vertelt ons dat hij Niven negen maanden geleden opdracht gaf om een ​​komedie te schrijven over het culturele conflict dat ontstond toen Damon Albarn van Blur de handschoen oppakte door de release van een single te verplaatsen Landhuis op dezelfde dag als Ga ermee door.

De strijd begon op maandag 14 augustus 1995.

“In die tijd, in 1995, was het verbazingwekkende: je was of Blur of Oasis,” zegt Friend, die prijzen won voor zijn samenwerking met Sheffield Theatres bij de productie van Het leven van Pi die zowel in Londen als op Broadway speelde. Hij was ook een producent van De Vaderwaarvoor Anthony Hopkins een Academy Award voor Beste Acteur won.

“Er gebeurden gekke dingen,” zegt Friend. “Je had koppels die erdoor uit elkaar gingen, er was veel familieruzie en andere gekke dingen. Het was heel bijzonder hoe diep het in de tijdsgeest wist te dringen, dat je het een of het ander moest zijn, je kon niet allebei zijn, wat voor mij voelt als het onderwerp van een briljant drama.”

De vijandigheid tussen de bands werd versterkt door klasse en locatie.

De Gallagher-broers waren arbeidersjongens uit Manchester in het noorden van Engeland, terwijl Blur werd veroordeeld als kunststudenten uit Chelsea. “Ze kwamen uit verschillende delen van het land en ze waren tegelijkertijd op het toneel verschenen,” merkte Friend vandaag op vanuit zijn kantoor in Londen.

“Ik denk ook dat er waarschijnlijk een zekere mate van onzekerheid is over wie groter is,” zegt Friend. “En je kunt geen duidelijkere manier hebben om dat te laten zien dan de top tien hitlijsten: wie gaat nummer één worden?”

Ik ga niet onthullen welk nummer op de eerste plek staat. Fans weten het wel, maar er zijn miljarden mensen die nog niet eens geboren zijn, dus ik ga het niet verklappen.

De ironie van het geheel, merkt Friend op, is dat “dit twee iconische nummers zijn die beide bands niet per se als hun beste werk zouden beschouwen, maar die volgens de maatstaf van elke andere band wel iets zouden zijn om iemands carrière mee te definiëren.”

Vriend zegt dat De strijd wordt niet geproduceerd in samenwerking met Blur of Oasis.

“Het kan niet in samenhang met hen zijn,” verklaart Friend, “omdat we een eerlijk verhaal willen vertellen, we willen het niet verdoezelen.”

Er zullen echter waarschijnlijk discussies plaatsvinden over het ‘complexe gebied’ van muziekrechten, hoewel op dit moment De strijd is geen “gezongen show.”

De vijandigheid tussen Blur en Oasis was al een tijdje aan de gang. In de Blur-documentairefilm Geen afstand meer om te rennenAlbarn klaagt dat Noel Gallagher vroeger voortdurend “de spot dreef” en dat Oasis “net als de pestkoppen waren waar ik op school mee te maken had.”

In april ’95 had Oasis een hit met Sommigen zouden zeggen en Albarn herinnert zich, volgens een interview dat hij gaf aan NME, dat hij naar hun feest ging en werd aangesproken door Liam Gallagher die opschepte over hun nummer “dat ‘Number f**kin’ One!’ was, recht in mijn gezicht. Dus ik dacht, oké, we zullen zien…”

Vriend zegt dat John Niven, die in de jaren 80 voor de indieband The Wishing Stones speelde en een rock-‘n-rollroman schreef Dood je Vriendendie verfilmd werd, “was midden in deze wereld, dus het is een authentieke stem. Zijn romans schrijven tot nu toe heeft een briljant oor voor de mensen in de industrie laten zien, en hij is ook een fantastische humorist en komische schrijver.”

De producent zegt dat De strijd is “een komedie met tanden.”

Er vinden onderhandelingen plaats met een bekende regisseur en er zijn acteurs benaderd voor de vertolking van Noel en Liam Gallagher en Blur’s Damon Albarn, Graham Coxon, Alex James en Dave Rowntree, zoals ze in 1995 waren. De volledige samenstelling van de personages is echter nog niet helemaal vastgesteld.

Tijdschema voor De strijd zegt vriend “is dat we mikken op 2025 omdat dat dertig jaar na de gebeurtenis zou zijn.” Met een lachje voegt hij toe: “Er lijkt nu een grote nostalgie te zijn naar het midden van de jaren 90.”

En natuurlijk zou 2025 ook het 30-jarig jubileum zijn van Blur’s album De Grote Ontsnapping en het Oasis-album (Wat is het verhaal) Morning Glory?